sabah sıkıntıları

kuzuyla bugünlerde sabahlarımız bir alem, sabah sıkıntılarımız başladı malesef...
olayın zaman içindeki gelişimi şöyle oldu
6-10 ay--> çok fazla umru olmadı Eloşun, anne rahatça çıktı evden
10 - 15 ay--> kuzu huzursuzlanmaya başlar ama anne yine de bakıcı eve geldikten sonra rahatça hazırlanır, çıkarken Eloş onu uğurlar. Eloş bazı günler kapı önünde elini anneye uzatarak ağlamaya başlar gibi yapar, ama herşeye hakim bakıcı ilgisini bir anda başka birşeye kolayca çekiverir. En olmadı komşuya gidilir, ya da apartmanda merdivenlerde inme, çıkma oynanır.
15 ay -16 ay--> kuzu iyiden iyiye olayı çözer, IF-THEN bağlantısı sıkıca kurulmuştur. Bakıcı gelirse, anne gider. Kuzu savunmaya geçer. Anne hazırlanmaya çalışırken odaya gelir, kapıyı kapatır ve anneyi tenhada kıstırdığı her dakika emer, emer, emer, emer, emer....Artık anne için hazırlanmak ustalık ister. Kucakta Eloşla el yüz yıkama, diş fırçalama, açık konuşalım tuvalete gitme, üstünü çıkarma, kıyafet seçme, çorap dahil üstünü giyinme konularında kendini oldukça geliştirir. evden çıkmak konusunda taktikler geliştirilir. En yaratıcı olan: birlikte çıkılır, Ela bakıcıyla arabanın arka koltuğuna oturur. anne arabayla apartmanın çevresinde, ya da mahallede bir tur atar. Sonra Ela nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde el sallayarak, mutlu şekilde arabadan iner.
17 ay... --> araba olayı etkisini yitirmiştir. Son 2 gündür taktiğimiz bakıcının Ela'yı bir şekilde balkona götürüp oyalaması, annenin o arada hazırlanması ve evden çıkması. Ela balkondan bakarken annenin ona seslenmesi, Elanın anneyi görünce sevinmesi ve el sallayarak anneyi uğurlaması

durumun gittikçe zorlaştığı açık. Eloş'u arkamdan ağlarken bırakıp gitmeyi hiç istemiyorum. Etraftan ara ara "hah bakmıyor, şimdi çık" gibi öneriler alsam da evden çıktığımı da görsün istiyorum mutlaka. Bakıcımızla sürekli başka çözüm arayışlarımız ondan. bakalım zaman bize neler gösterecek...