17 Ekim 2016 Pazartesi

Şimdi okullu olduk...

Allah biliyor. Alya kuzuyu çok zor gönderdim okula. Önce taşındığımız sitenin zemin katında yer alan okula göndermeye karar vermiştim. Hem yakındı, hem de yarım gün gidebilecekti. Ela'yı 3 yaşını 2 ay geçmişken yarım gün başlatmıştım okula. Haksızlık olmasındı. Okulu bir iki kez görmüş ama alıcı gözle bakmamıştım. Alıcı gözle bakmaya gittiğimde içime sindiremedim. Alanı küçük geldi, çocuklar çok üstüste geldi, eğitimlerini dayandırdıkları bir fikir ya da değer olduğunu hissedemedim. Çocuğumun yarım gün de olsa oraya gitmesini istemedi içim.

Ela'nın iki sene gittiği ve bizim çok memnun olduğumuz okulumuz da burnumuzun dibinde ama yarım gün öğrenci kabul etmiyorlar. Uzun analizler sonucu Alya'nın ablasının okuluna tüm gün gitmesine karar verdim. Böylece güvendiğimiz bir kurumda, düzenli bir yaşantı sürecek diye düşündüm. Bir de o dönem henüz tam çözemediğimiz tuvalet eğitimimiz ve Alya'nın geriden gelen dil gelişimini düşününce derdimi anlatabileceğim, beni anlayabilecek bir kurum olması önemli diye düşündüm.

Ela'yla aynı dönemde okula başlamış oldu ama yaklaşık 6 ay kadar erken tam güne geçmiş oldu. Hem bu kıyas hem de Alya'yı çok küçük görüyor olmam ilk günleri benim için baya zorlaştırdı. Dokunsalar ağlayacak durumdaydım. O dönemde evde olan anneannemiz ve teyzemiz için de durum böyleydi. Ama çok şükür, binlerce şükür ki güzel Alya işimizi kolaylaştırdı. Okul için hevesli oldu. Kendisine ne kadar teşekkür etsem azdır. Okul kapısında ağlamaya falan başlasa yanlış olduğunu bile bile korkarım onu geri getirecektim. Sağolsun yapmadı. İlk günlerde Alya eve geldiğinde her hali içimize dokunuyordu. Annem su içtiğini görüyor "ah canım orda su isteyemiyor herhalde" diyor, ya da koltuklarda keyifli bir şekilde zıplarken görüyor "ah canım herhalde zıplamayı özlemiş" çocuk diyor. Sanki paramızla çocuğu yetimhaneye gönderdik. O derece tuhaf bir hassasiyetimiz vardı. 2 aya yaklaşıyoruz. sadece bir gün gitmek istemedi ve o gün gerçekten gitmedi. Onun dışındaki günlerde bizi zorlamadı kuzu. Sağol, var ol Alyacım. Aksi bir durumda ne yapardık bilmiyorum gerçekten.

Sadece geçen hafta "uff bıktım artık bu okuldan" dedi ama gitmemezlik yapmadı.

Güzel kuzu, çitlembiğim benim. Okullu oldun, inanamıyorum ya....


1 yorum:

  1. Çitlembik! Alya için daha uygun bir sıfat olamazdı! :) Neşesi daim olsun, annesinin de güzel yumuşacık kalbi hep yanıbaşında olsun..:)

    YanıtlaSil