Anne olmak demek "başardım" dediğin an başladığın noktaya geri dönmekmiş. Bizimki aynen o hesap oldu. Şimdi en baştayız. Kucakta uyuyoruz, uyurken sallanıyoruz, müzik dinliyoruz ve en kötüsü bu iş eskisinden uzun sürüyor. Eskiden yaklaşık 10-15 dk.'da uykuya dalardı. Bugün yarım saat sürdü. En kötüsü de yatırımın geri dönüşü (RoI diyebilir miyiz :)) yani yarım saat emeğin karşılığı 1 saatlik uyku olamadı. En uzunu 45 dk sürdü bugünkü uykularının. Hatta 20 dk süren bile oldu ki ona uyku demiyoruz zira bir faydası olmuyormuş diye okudum. Zaten günümüz saat 5 olmadan başlamıştı. Gaz yüzünden uykusu bölündü kızımın. Bir de gündüz uyuyamayınca -annesi bile iki saat uyuyup kendine gelebilmişti- güzel kızım saat 18:30u zor etti. Sonra emme faslımız neyse ki sorunsuz geçti - bu aralar gazlarımız en çok emerken rahatsız ediyor bizi- sonra da saat 19:30 olmadan derin bir uykuya geçti kızım.
Demek ki neymiş, bu işte "hıh oldu, bak gördün mü oldu" demeyecekmişiz. Hep temkinli olacakmışsız. Geri dönüşlere hazırlıklı olacak, asla üzülmeyecekmişiz. Allah sağlık versin, değil mi? Çocuk bu, bir gün güzel uyur, bir gün uyumaz. Bir gün yer, bir gün yemez. Çocuk bu. Sakin ol Aknur, sakin ol, telaş yapma ....
Ne diyor Mehmet "don't panic, still there's time :)
Kızın da ne güzel gülüyor bak, "iyiyim ben anne, sen dert etme" diyor sanki
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder