sen o gün boyu katıla katıla ağlamalar bitti sanmıştın, değil mi? bir daha çaresiz kalıp arabayla dolaşmaya çıkmak zorunda kalmayacağız demiştin, değil mi? ya işte böyle güzel geçen 2-3 günün ardından ansızın geliverir -babaannemizin tabiriyle keçiler-. öğleden önce çokça uyutmaya çalıştım kızımı, uyuttum da defalarca. ama her biri ya 5dk sürdü, ya 10 dk. kucağımdan bırakmazsam belki 15 dk. bir çocuk büyük insan gibi nasıl uyanık durur gün boyunca? bu kadar çok gazın olursa sen de durursun aslında. uykulu gözler, üzüntülü bakışlar, ağlak ve çoğu zaman ağlayan bir yüz. işte benim kızımın geçtiğimiz cuması.
o üzüntülü, çare arayan, senden yardım bekleyen bakışları o kadar masum ki. bu iki ayda keşfettiğimiz tüm yolları deneye deneye geçirdik günü. ah benim güzel kızım, büyümek ne zormuş değil mi?
bugün doktora gittik 2 aylık kontrolümüz için. Doktorumuza göre herşey normal. katıla katıla ağlamalar, uykulardan uyanmalar. şu anda en zor zamanındaymışız. 2. ayda zirve yapıyor, sonra azalıyormuş. zamanın hızlı geçmesinden yana hep dertli olmuşumdur, böyle hissettiğimde hep üzülmüşümdür. ama şimdi -belki hayatımda ender olarak- bu 1 ayın biraz çabuk geçmesini istiyorum. hava kararmaya başladığında sevinir oldum artık. bir gün daha bitiyor diye. oysa havanın kararması normalde hep içimi sıkardı. elbette kızım bir daha hiç ikinci ayını yaşamayacak, bunu biliyorum. Tadını çıkarmak istiyorum. Çok ender olarak bizimle sanki konuştuğu, hafif hafif güldüğü, yüzüme usanmadan, uzun uzun baktığı zamanlar hariç bunu pek yapamıyorum.
herşey güzel olacak, evet zaman geçtikçe herşey daha güzel olacak...
o üzüntülü, çare arayan, senden yardım bekleyen bakışları o kadar masum ki. bu iki ayda keşfettiğimiz tüm yolları deneye deneye geçirdik günü. ah benim güzel kızım, büyümek ne zormuş değil mi?
bugün doktora gittik 2 aylık kontrolümüz için. Doktorumuza göre herşey normal. katıla katıla ağlamalar, uykulardan uyanmalar. şu anda en zor zamanındaymışız. 2. ayda zirve yapıyor, sonra azalıyormuş. zamanın hızlı geçmesinden yana hep dertli olmuşumdur, böyle hissettiğimde hep üzülmüşümdür. ama şimdi -belki hayatımda ender olarak- bu 1 ayın biraz çabuk geçmesini istiyorum. hava kararmaya başladığında sevinir oldum artık. bir gün daha bitiyor diye. oysa havanın kararması normalde hep içimi sıkardı. elbette kızım bir daha hiç ikinci ayını yaşamayacak, bunu biliyorum. Tadını çıkarmak istiyorum. Çok ender olarak bizimle sanki konuştuğu, hafif hafif güldüğü, yüzüme usanmadan, uzun uzun baktığı zamanlar hariç bunu pek yapamıyorum.
herşey güzel olacak, evet zaman geçtikçe herşey daha güzel olacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder