25 Şubat 2010 Perşembe

bu bir mucize mi?

bugüne inanamıyorum. hala şaşkınım. ne güzeldi bugün, ne güzeldi bugün kızım...


çok az ağladı. hiç gaz sancısı çekmedi. uzun bir uyku uyudu. sonrasında da kısa kestirmeler yaptı. evde ilginç bir sessizlik, durgunluk vardı. ne kızımın ağlama sesi, ne anne ve babaannenin Ela'nın acısını dindirmek için gösterdikleri canhıraş çabalar, koşturmacalar. çok garipti. gerçekten.

P.tesi bakıcısı başlayacak işe. eğer böyle devam ederse kızım -ki inşallah eder, aman nazar değmesin- herhalde karşılıklı oturup sohbet edeceğiz bütün gün :)
yine erken sevinmek istemiyorum, o yüzden temkinliyim. çok yorulduğumu düşünüp biraz dinlendirmek istedi herhalde güzel kızım beni. sağolsun, o hep var olsun...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder