iki gecedir bizi terketmeyen gazlar yüzünden kızım tam uyuyamıyor. gecenin bir körü ıkınmayla uyanıyor. sonra huzurlu bir uykuya dalamıyor. "aç olmadığına eminseniz hemen emzirmeyin, bu şekilde yanlış bir motif yerleştirmiş oluyorsunuz" diyor kitap* ve ben aklımdan sürekli bu cümleyi tekrarlayarak emziriyorum kızımı. başka bir sakinleştirme yolu bulamıyorum, üzülüyorum. neyse diyorum şimdilik gelişsin bakalım bu yanlış motif, sonradan bir çaresine bakacağız. zaten kitap gazı biraz da hafife almış gördüğüm kadarıyla :) bir pırtla biten bir sorunmuş gibi anlatmış. pek öyle olmuyor, en azından bizim problemimiz tek pırtla çözülemiyor.
bugün yine bakıcı teyzesiyle beraber gün içinde arabayla turlamaya çıkmak zorunda kaldık. kadıncağız da korkuyor kızımın ağlamalarından. e haliyle korkunca kızımı sakinleştirmesi de mümkün olamıyor. sakinleştiremeyince uyutması hiç mümkün olmuyor. bunlar da benim kafama takılıyor. zamanla daha iyi olacak. biliyorum desem yalan olur, o kadar emin olamıyorum. inşallah diyorum o yüzden.
son 3 ayı geçirdik "maşallah" ve "inşallah"larla. hayırlısı olsun bakalım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder