bugün doktora gittik. Önce sayısal verilerden başlayalım, sonra diğer meselelere geçelim. 61 cm olmuşuz ama kilo almamışız. 5850 gr'da takılmışız. ben bunun 1 aydan fazladır yaşadığımız ıkınma problemi ile ilgili olduğunu düşünüyorum. kızım ne zaman emmeye başlasa ıkınarak memeden ayrılıyor, ağlamaya başlıyor. kesintisiz emme süresi o kadar az ki. Bu nedenle kilo alımının olmadığını düşünüyorum. annelik içgüdüsü mü yoksa cahillik mi bilmiyorum ama içim çok rahat niyeyse. Ela ile ilgili daha küçük şeylerde bile canım çok sıkılırken bu haber beni neden rahatsız etmedi bilmiyorum. kızım çok sağlıklı Allah'a şükür. geçen ay alması gerekenin 2 katını almıştı, şimdi onu dengeledi herhalde.
3 aydır doktor değiştireceğim. Bir türlü yapamadım. Öyleydi, böyleydi derken ay geçiyor, ben yine aynı doktordan randevuyu alıyorum. bugün karar verdim, değiştireceğim. Mesleki donanımı mutlaka yeterlidir. zaten onu değerlendirecek durumda değilim ama benim sıkıntım bana hissettirdikleri ve istediğim iletişimi kuramamam. Doktor-hasta ilişkisinin mutlaka yetişkin-yetişkin düzeyinden işlemesi gerekir diye düşünüyorum. ama ben doktorumuzda hep ebeveyn-çocuk ilişkisi seziyorum. Yani sorduğum soruların kritik edilmesi, yorumlarımın, kaygılarımın yok sayılması beni rahatsız ediyor. İstiyorum ki ben de düşüncelerimi anlatayım, o bunları yorumlasın, beni doğruya yönlendirsin. Yine onun dediğini yapalım ama beni dinlesin. Kızımın ıkınma sıkıntısı ile konuşuldu güya ama şu an sorsanız aklımda hiçbirşey yok. Belki başkası için farklıdır ama ben doktorla aynı dili konuşmuyorum.
Bir de ek gıda meselesi var asıl kafamı karıştıran. Bu ay geçmemiz gerektiğini söyledi. Ben de çalışmaya başlayacağım için ve kilo alımımızda problem olduğu için olabilir diye düşünüyorum. 3 çeşitten bahsetti.
- pirinçunu (su ile mama yapılacak, 1 türk kahvesi fincanı verilecek)
- yoğurt (1 türk kahvesi fincanı)
- meyve (elma, armut, muz, havuç max. 60 ml verilecek)
okuduğum her yazı ek gıdayla ilgili bir alıştırma, tattırma döneminden bahsediyor. Bize önerilen öyle bir şey yok. bunların hepsine aynı anda başlamak bence yanlış. çocuk şaşkın olur. tabi ki bu gıdaları vereceğim. ama sırayla, yavaş yavaş artırarak. pirinç unundan emin değilim. araştıracağım. ben bununla ilgili bir şeyler sormaya çalıştım. şöyle bir dialog geçti mesela aramızda.
A: bunları bir anda verirsem sıkıntı yaşamaz mıyız. Yani bağırsaklarımızda sorunumuz var ya.
D: tabi olacak, yaşayabilirsiniz. Ama böyle diye vermemezlik etmeyeceğiz. ben de 1 yıl kiraz yemesem sonra yesem ishal olurum.
A: ????!!!!!!
aşkolsun yani. başlamayalım diyen mi var, "hayır yetmese de anne sütü vericem" mi diyorum ben? yol-yordam soruyorum. mesela muzu hemen vermemem gerek bence. yoğurdu da meyvelere alıştıktan sonra başlamak istiyorum. yemek sıkıntısı olan bir çocuğum olsun istemiyorum. onun alışkanlıklarını biz oluşturuyoruz. o nedenle dikkatli davranacağım. iç sesimi dinleyeceğim.
bir de mama takviyesi yapmamız gerekiyormuş. Ama ne zaman, ne kadar bilmiyorum. Sormayı unutmuşum, o da söylemedi.
inşallah kafama göre bir doktor bulabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder